Hello Mr.& Ms. Shark, I'm Mr. Lobster

G'day mates,

momenteel vertoef ik te Albany. Inderdaad, dat is volledig te zuiden van West Australie, zeg maar de gans andere kant van waar ik bij de vorige post uithing, zijnde Coral Bay.

Ik was redelijk vroeg opgestaan om enkele excursies te boeken die dag. Uiteindelijk ging ik voor de Quad Turtle Trekking en de Glass Boat Coral Excursion. In tvlaamsch, op een brommerke mee 4 wielen schildpadden gaan bekijken (zo van die grote en al) en dan de koraal gaan bekijken vanuit een bootje met een glazen bodem. Zeg maar snorkelen voor lazy bastards.

Om 13u stond ik aan de receptie voor de Turtle trekking, bleek dat ik ganz allein was. En bijgevolg ging de excursie dan niet door. Dan maar in een rapke die boottoch herboekt, en ik was het water op. Wel beste medemens, er bestaat ook zoiets als lelijke koraal. Die van de harde soort. En laat dat nu toevallig het soort koraal zijn dat er in Coral Bay aanwezig was. Er zwommen wel enkele mooi gekleurde visjes rond, maar van zodra de boot in actie kwam, namen deze de biezen. Dus, ik heb er niet veel gezien. Gelukkig was Brensonm, de man achter het roer nog te pruimen en antwoordde hij vlot op de Brit naast mij zijn intrigerende vragen. De brit was trouwens gekleed zoals die ontdekkingsreiziger (kom op zijn naam niet..), en zijn vrouw had een half gordijn rond e middel gebonden. Het waren trouwens mijn enige metgezellen en ondanks hun leuke verschijning, waren ze best te pruimen.

Na de boottocht hebben we nog een stukje van het strand afgewandeld (ongelooflijk skoon wit en al) en als een echte ontdekkingsreiziger bracht de man me tot een groep jonge haaitjes. Ze bleven in dat stuk van de baai tot ze volwassen genoeg waren voor het grote werk. Ik ben tot aan de knieen in het water gegaan, maar hoe dichter ik bij ze kwam, hoe meer ze zich terugtrokken. De mietjes. Toch geprobeerd een fotooke te maken. Maar meer dan enkele zwarte plekken in het water zie je niet. Je zal me maar moeten geloven ;-)
Ondertussen was ik al zo rood als een kreeft. De zon had de voorbije dagen goed haar werk gedaan. Zeker toen ik in mijn eentje nog verder het strand afwandelde tot de volgende baai met de voeten in het water. De volgende dag was mijn natuurlijk transportmiddel volledig verbrand en was ik genoodzaakt naar kousen terug te grijpen. Nie echt geestig bij 35 graden.

De volgende dag ben ik dan vroeg aangezet, terug zuidwaarts. Overnachten deed ik terug in Geraldton, ditmaal in een kamer met zicht op zee. Gelukkig, want Geraldton is anders gene vetten. Deze morgen opnieuw aangezet en na over de voorbije 2 dagen 1500km afgelegd te hebben, ben ik volledig in het zuiden beland, Albany.

Het weder is hier een stuk draaglijker en morgen ga ik cruisen door de rest van het zuiden tot in Perth, want overmorgen rond 9u30 moet ik er de wagen inleveren. Als ik het adres maar terugvind :)

Ik had jullie nog een anekdote willen vertellen over 'Radio Nothingness', maar vermits ik maar 2 minuten internet meer heb zal dat voor de volgende keer zijn.

Alvast bedankt voor de vele mailtjes en tot de volgende,

Steven