Back in civilization..

Merry Xmas folks,

donderdag was ik nog niet goed zeker hoe ik uit Alice Springs zou weggeraken, maar het is me ondertussen om een toch vrij betaalbare manier gelukt. Ongelooflijk maar waar, later die middag wist ik het allerlaatste plaatsje te versieren op een tourbus richting Adelaide dat ook nog eens stopte in Coober Pedy, met ondergronds slapen en eten en al inbegrepen. Juist hetgeen ik nodig had zeg maar. En dat allemaal dankzij de hulp van de mensen in de hostel waar ik juist terug ingecheckt was. Brave kadeetsies. Eens dat in orde was, was het toch even tijd om een paar uurtjes slaap in te halen, want the rock tour en dat nachtelijke escapades laten bij mij toch al rap hun sporen na. Ik ben nu eenmaal geen 3x7 meer waar.. maar wees gerust, ik kan nog goed mee ;-) soms te goed..

Anyway, 's avonds terug enkele pintjes gedronken met het aangewezige gezelschap. Rory, de zweed voerde terug het woord en naarmate de avond vorderde werden zijn euh's steeds langer. Ed vervoegde ons later na zijn 'afterwork' en uiteindelijk zagen we weer net niet het daglicht verschijnen. Ware het niet dat het begon te regenen, dan zaten we er waarschijnlijk nog. Ik weet niet hoe het komt, maar in Alice Springs begint de dag precies rond 21u.. de temperatuur zal er wel voor iets tussen zitten. Maar goed, de dag erna had ik niets te doen en dus eens goed uitgeslapen.. tot 9u30 :)
Om toch iets nuttig te doen die dag, heb ik mijn transport van Adelaide naar Melbourne geboekt (nachtbuske voor $56) en dat van Melbourne naar Sydney op oudejaarsavond (vliegmachine voor $130). Content met de 2 goeie deals begon ik enthousiast te zoeken naar een slaapplaats in beide steden, maar de pret was rap over. Alles blijkt overvol te zitten.. En als je al iets vindt, dan vragen ze minstens 7 nachten te boeken. No way José, on the other hand, ik zal toch ergens moeten slapen waar.. Na 4 uren achter een computer schermke heb ik het dan maar opgegeven. Bier bracht enige troost, zeker toen iemand in het gezelschap zei dat ze vrienden in Melbourne en Sydney ging contacteren om evt. daar te verblijven, al was het voor de eerste nacht. Helaas, tot op heden nog niets gehoord :( But no worries, we vinden wel iets. Uiteindelijk werd het terug laat en 3u later moest ik er terug uit. Hip Hoi.
Om 6u30 stond ik paraat voor de Boomerang tour van Groovy Grape samen met Monica en Carlo, een Sloveens-Kroatisch koppel. Carlo spreekt echter geen woord engels, behalve 'thank you Steve'. Leidt soms tot grappige situaties. Dit geheel terzijde. Eens de bus volledig gevuld was, begonnen we aan de lange trip naar Coober Pedy. En onderweg valt er niet echt bijzonder veel te zien. Ach ja.. wat slaap inhalen :) 's avonds rond een uur of 6 kwamen we aan in Coober Pedy. De opaalstad bij uitstek. Na een kort tourke in het museum en een ondergrondse douche gingen we op zoek naar enkele schitterende pizza's. Dit gevolgd door een enkele pinten in het ondergronds café. Je moet weten dat de geschifte mensen die hier wonen (het water is er heel duur vanwege dat het uit de Great Artesian Basis gepompt wordt, een enorm ondergronds meer zeg maar en de temperatuur kan hier tot 50 graden in de schaduw oplopen, maar er is nergens schaduw..) zo goed als allemaal onder de grond kruipen. De woningen zijn er constant 23 à 24 graden. Alleen vond ik de luchtcirculatie er niet ideaal, voor de rest wijs gevonden. We hoorden in het cafe dat er een party was een beetje verder, dus we allen, of toch diegene die overbleven erheen. Geen kat. Dus, zelf maar den boel in gang gestoken op de juke box en enkele partijtjes pool gespeeld tegen de lokale barman. 4-0 op zijn doze, ghehe. Uiteindelijk kwam er nog wat leven in de brouwerij. Er stond ook nog een ping pong tafel. Edith, een zwitserse, kwam met het schitterende idee om het spel rondlopend rond de tafel te spelen. Een echte aanrader! Fun verzekerd en nog goed voor de fysiek ook. Alleen, sommige, zoals mezelf zijn al eens lomp en staan op het ping pong balleke. De andere ballekes waren de helft zo goed, en dat maakte het spel alleen maar interessanter :-) Anyway, we moesten dan toch maar eens in ons ondergronds bed kruipen, want om 5u moesten we terug op voor rit van net geen 900 km naar Adelaide. Over de rit kan ik kort zijn. Lang en boring. En daarmee is alles gezegd. Zelfs kareoke pogingen van de man in charge brachten weinig zoden aan de dijk. Iedereen leek verlamd door vermoeidheid, warmte en wat weet ik nog al. Rond 6u kwamen we aan in Adelaide en nadat iedereen afgezet werd in de hostel zocht ik mijn kamer op. Meteen kreeg ik te horen dat iedereen in de hostel getrakteerd werd op een free meal omdat het kerstavond was. Cool. Een flink stukske kip, een ijscremeke en some jelly.. wat moet een mens nog meer hebben. Een kadoke van de kerstman! There he was, zij het na het ondergaan van een zeer sterk dieet. Misschien moet ik het ook maar eens gaan volgen ;-) Maar goed, ik ben een tandenborstel rijker. Woehoe. Later ben ik nog een uurke de stad ingewandeld, maar om het simpel te zeggen, Adelaide is gene vetten. Amerikaans straat systeem, en hier en daar een poging tot een oud gebouw, maar de wijde straten maken alles nogal kil. Soit. Er na heb ik nog een poging gedaan wat te lezen, maar na een bladzijde was al duidelijk dat ik mijn beste tijd gehad had die dag.
Deze morgen ben ik pas om 9u40 wakker geworden. En het deed deugd om eens 11u aan een stuk door te slapen. Ik kan me niet meer herinneren wanneer dat nog eens was.
Om 12u hadden we afgesproken met de groep op Semaphore beach. Op de trein kreeg ik echetr een berichtje dat het niet doorging vanwege het slechte weer. Het is hier koud, vrij winderig en af en toe regent het zelfs. Deze morgen zat er zelfs wat watersneeuw tussen. Maar goed, Semaphore is een geestig strandje met een pier, maar voor de rest niets speciaal. Terug in Adelaide heb ik alle mogelijke rechthoeken afgelopen en ik denk dat ik ondertussen alles zowat hier gezien heb.. Deze avond eens goed gekookt, it's Christmas after all, een goed stukske zalm met rijst en tomatsies. We kunnen er weer tegen.
Morgen moet ik een bed vinden in mijn volgende 2 stopplaatsen en 's avonds neem ik dus de bus naar Melbourne waar ik om 7u arriveer. En hoe het me daar vergaat, horen jullie dan wel weer. Gotta go now, so cheers and a Merry Christmas!

Steven