Byron Bay: in and out

Hey folks,

eergisteren ben ik toch maar eerst eens door Kings Cross getrokken. Niets speciaals. Forget about it. Woolloomooloo Bay daarentegen is best gezellig met een paar geestige restaurantjes onder de oude havengebouwen. Proper gedaan. Maar uiteindelijk beland ik toch waar ik van plan was mijn namiddag door te brengen, de Royal Botanic Gardens. De zon is volop van de partij en ik nestel me in het gras. Sommige onder de aanwezigen bedenken dat je geen strand nodig hebt om te zonnen, en ik kan die gedachte alleen maar verwelkomen ;-) Toch slaag ik er af en toe in wat te lezen. De tuinen zijn best de moeite en naast de rijke flora, fladderen er ook heel wat vogels rond. In een boom hangt zelfs een serieuze zwerm grote vleermuizen. Prachtig. Rond een uur of 6 trek ik terug richting hostel. Ik plant me nog even achter een pc in de hoop dat toch één hostel uit Byron Bay positief geantwoord heeft op mijn mails. Helaas pindakaas, nothing :( Ik geef mijn zoektocht op en besluit dan maar ter plaatse een campeerplekske te zullen zoeken. Vermits ik nog een goed half uur internet heb, log ik eens in op msn. De collega's zijn duidelijk al aan het werk en plots openen verschillende gespreksboxkes tegelijk. Geestig. Blijkbaar is er in die korte periode toch al het een en ander veranderd ginds, maar wees gerust gasten, het werk zit ergens verre weg opgeborgen in een donker gat, met genoeg sloten vergrendeld om niet open te gaan voor 22/1. En blijkbaar weet ik ginds al een serieuze bende lezers te bereiken. Wijs, wijs, wijs.
Terug op mijn kamer maak ik mijn rugzak klaar voor de volgende dag. Een 14u durende busrit richting Byron Bay. Ik heb me laten vertellen dat Byron Bay dé plaats onder de surfers is en bijgevolg ook een van de meest open minded steden in Australië. Allez ja stad... Ik ben dus mijn zak aan het maken, en plots zegt een van de kamergenoten: You're from Belgium, right ? Verrast kijk ik op: yeah mate, how did you know? Blijkbaar had mijn plastiekzakske van Renmans me verraden. En zeggen dat ik nog nooit een Renmans binnengestapt ben. Waarschijnlijk is het bij mij beland op mijn bbq.. dunno. De man is overduidelijk van Antwerpen en is een hevige supporter van onze 2 belgische tennisters. Zijn ontgoocheling was dan ook groot toen juist die morgen Justine om familiale redenen afgemeld had voor het tornooi van Sydney, de voorbereiding op Melbourne, the Australian Open waar hij uiteraard ook naartoe ging. En, blijkbaar zal ook Kirsten Flipkens deed jaar van de partij zijn. Soit, na een korte update van het tennisgebeuren kruip ik onder de lakens. Ik slaap verschrikkelijk slecht..

Om 6u gaat mijn wekker af, maar ik ben eigenlijk al een half uur klaar wakker. Ik sleur mezelf en mijn rugzak uit de kamer en begeef me richting busstation waar blijkbaar nog verschillende in zombie toestand vertoeven. De bus komt op gang, ik zet mijn muziek aan en ik haal helaas wakker de eerste lunchpauze. 10u30. Lunchpauzes zijn hier niet op eeturen, maar op plaatsen die passen in het ritschema. De volgende pauze is om 15u30(slechts half uur) en de volgende eetpauze rond 20u. Na de eerste pauze krijg ik een banale film voorgeschoteld, the Pacifier, die ik wederom helaas wakker uitkijk en tot mijn grote verbazing lust het jonge publiek de zeer slappe humor. Het zal aan mij liggen zeker.. ? Onder de weg stoppen we verscheidene keren en tegen dat ik in Byron aankom is de bus zowat 3 keer volledig veranderd van gezelschap, op een paar idioten na zoals ik en nog ergere die tot Brisbane gaan. Het is 21u en hier sta ik dan, in Byron Bay, waar de nacht reeds gevallen is en het nachtleven blijkbaar al een paar uur op gang is. Het is er warm en iedereen is happy. Beetse overdreven eigenlijk. De plaats doet me onmiddellijk denken aan Miami beach die tijdens de summer breaks door studenten in de meest decadente plaats omgetoverd wordt. (niet dat ik er al geweest ben, maar het beeld is u ongetwijfeld vertrouwd uit films of de verschrikkelijke beelden op mtv). Soit, het is hier nog niet zo erg, maar er heerst dezelfde fuifsfeer. And I don't like it. Als ik goesting heb om te fuiven, zal ik wel fuiven, maar niet geforceerd, niet elke avond gewoon omdat je dat hier elke avond hoort te doen. Tegen beter weten in ga ik op zoek naar een kampeerplaats. Ik vind er 3 waarvan 2 reeds gesloten(en volzet) en dan nog ene die me met een vernederende glimlach de deur wijst. Ik dool dan nog wat door de enkele straten die Byron Bay telt in de hoop dat er toch iets available is, maar neen. Ganz nichts. Plan B dan maar. Ik trek naar het strand dat klaar verlicht is door de volle maan. Daarom probeer ik ver genoeg van het centrum te gaan om geen last te hebben van dronken idioten. Het is 23u en na meer dan 1u30 rondgetjold te hebben met die rugzak heb ik eindelijk voor het eerst mijn tent opgezet op Australische bodem. Eindelijk een reden waarom ik het veel te zware ding al de ganse tijd meesleur. Ik val als een blok in slaap.
3u34. Ik schrik me een ongeluk wanneer een zatlap zich op mijn tent laat vallen en blijkbaar vindt zijn compagnion het een tof idee want die besluit het ook eens te proberen. Ik kan u verzekeren, had ik op voorhand wakker geweest, die 2 pipo's gingen op dat moment een serieuze portie zand gegeten hebben. Maar in mijn colère geraak ik niet rap genoeg uit mijn tent en de 2 zijn gaan vliegen. Vaststelling van de schade: een geplooide tentstok een lusje dat losgerukt is. Niets onherstelbaars, but wtf? Ik slaap pas een half uur later terug in en rond 5u30 verschijnt het eerste licht. Tijd om op te kramen en voor een wandelingske langs het water. Tot mijn verwondering is water niets koud en de eerste zwemmers zijn reeds van de partij.

Ik besluit om vandaag reeds richting Brisbane te vertrekken, vermits ik me hier niet welkom voel. Geen bed, geen sfeer die me aanstaat en eigenlijk valt er buiten surfen en drinken niet echt veel te beleven. Ik heb het gezien, en dat is voldoende voor mij. Rond 7u ben ik aan het busstation en de eerste Greyhound richting Brisbane is daar al. Helaas zit hij overvol en kan ik er niet bij. Idem voor de 2e rond 9u. Ondertussen is de bali open en ik kan mijn rit van maandag verleggen naar een deze middag rond 16u. Skitterend, voor slechts een extra $3 is mijn vluchtplan geregeld. En, ik vind zo goed als onmiddellijk een kamer in Brisbane voor de 2 extra nachten die ik er ga vertoeven. Ik heb me dan ook eens verwend, een private double room. Het is tijd om eens goed te slapen. En bij wijze van tijdvulling zit ik hier nu mijn blogje aan te vullen, iets wat ik anders pas binnen een paar dagen ging doen. But hey, aan het aantal lijnen geleuter te zien, had ik precies toch al weer genoeg te vertellen :) Straks iets te eten zoeken, hier een beetje lezen en tegen de avond ben ik in Brisbane, waar een deftig bed op mij wacht. Man, dat gaat deugd doen..

Steven