Arrived in Perth

Het is maar naar de andere kant van de wereld - Een strontkar! - Ja, ik heb prijs! - Can I see your shoes sir?

Hello hello,

ik ben goed en wel aangekomen in Perth. Heb zonet mijn meer dan nodig douchke gepakt in de hostel hier en voor zij die er nog aan twijfelden: the weather is great!

Ondanks de niet ideale voorbereiding, wat nog een serieus understatement is eigenlijk, stapte ik zaterdag in de wagen van makker Rompe. En met de gezwinde woorden: 'Het is maar naar de andere kant van de wereld, niet naar de maan of zo' stelde ik het thuisfront op het gemak. En wijle weg, richting Zaventem. Inderdaad, wij, ik had het genoegen in het gezelschap te zijn van een heuse uitzwaai delegatie. Juist nog Katrientje oppikken te Everbeek en dan ietske achter op schema naar Zaventem. Zogezegd zogedaan. Alleen, als je in Everbeek-Beneden rondrijdt, bestaat de kans al eens dat ge een strontkar tegenkomt. Het ding nam zichzelf de vrijheid ons een 15min durende escorte te geven. Het genoegen was vooral aan zijn kant vrees ik..
Desalnieteplus, perfect op tijd in Zaventem aangekomen, bagage reeds richting Perth gestuurd en nog zere eentje drinken met de makkers. Maar ook daar kwam een eind aan en met een deugdoende groet nam ik afscheid van mijn gezelschap. I was on my own now.
Ik begeef me richting bagagecontrole, loop door de detector en wacht op mijn stuff. 'Ja, ik heb prijs', roept een overenthousiaste veel te dikke ambtenaar van het luchthavenwezen die doet alsof ze vondst van haar leven gedaan heeft. Ola, ik ga hier nog ne keer iets zien, dacht ik al direct. Maar al gauw bleek, Steven, het is uw rugzakske manneke. Allez vooruit. 'Kunt ge dat eens opendoen?', 'Ah bon, een fles water! Mag niet é' , 'En een cola! Mag niet é'. Stel u voor wat ik allemaal niet kunnen aanrichten had op het vliegtuig. Soit, nieuwe regel binnen Europa blijkbaar. En ze doen er in Brussel nogal heftig over. Waarschijnlijk letten ze daar nu meer op dan de dingen die tellen..
Anyway, vlucht naar London was easy, alleen was dat pistoléke wat weinig. In London Heathrow een uurke of 3 zitten wachten en dan 12 uur richting Singapore. 3 filmkes gezien, 5 uurkes half en half geslapen verder, 'Ladies and gentlemen, we are arriving in Singapore, please fasten your seatbelts'. Nog een proper luchthaventje, Singapore.. allez, voor wat ik er de volle 34 min van gezien heb. Aansluiting was met andere woorden perfect. En dan Perth, terug rustige vlucht en 2 filmkes gezien. Ietske voor 2u lokale tijd hier aangekomen en dan rijtje schuiven. Any to declare sir? Well, I'm afraid my shoes are a bit dirty. OK, that way sir. Ge moet dus weten, die gasten hier houden goed in de gaten wat het land binnenkomt. Bvb, geen plantaardige dingen of voedsel op basis van eieren, geen modder uit België, geen vuile Spaanse fiets (juist een Spanjaard tegengekomen wiens fiets weerhouden is).. Anders moet het naar de quarantaine en kan jer evt. nog achter als het gekuist is. 'Ok sir, can I see your shoes please?', vraagt een vriendelijk madamke. Ik mijn schoenen uit, en ja ik had wederom prijs. 'I'll have to let them clean'. Gelukkig kreeg ik ze direct terug, het zou anders geen zicht geweest zijn é. Dan nog een uurke of 3 op de luchthaven rondgehangen (een nacht uitgespaard dus) en nu me laten oppikken door een hostel alwaar ik mijn veel te lange eerste verslagje nu zit te typen.

Kortweg, ik ben goed gearriveerd, nog wat moe, maar daar komt dus vannacht verandering in. Nu sebiet richting Perth city, mijn auto gaan huren, kijken welk transportmiddel het richting Alice Springs het eind volgende week wordt en vooral genieten.

c ya mates,

Steven